Głównym celem szkoleń osób niepełnosprawnych poszukujących pracy niepozostających w zatrudnieniu jest podniesienie kwalifikacji zawodowych i innych kwalifikacji, zwiększających szansę na podjęcie, innej pracy zarobkowej lub działalności gospodarczej, w szczególności w przypadku:
braku kwalifikacji zawodowych;
konieczności zmiany lub uzupełnienia kwalifikacji;
utraty zdolności do wykonywania pracy w dotychczas wykonywanym zawodzie.
Starosta może skierować osobę niepełnosprawną poszukującą pracy niepozostającą w zatrudnieniu na wskazane przez nią szkolenie.
W każdym przypadku szkolenie odbywa się w formie kursu, realizowanego według planu nauczania obejmującego przeciętnie nie mniej niż 25 godzin zegarowych w tygodniu, chyba że przepisy odrębne przewidują niższy wymiar szkolenia.
Skierowanie na szkolenie, w przypadkach zawodów wymagających szczególnych predyspozycji psychofizycznych, powinno być poprzedzone określeniem przez doradcę klienta powiatowego urzędu pracy predyspozycji do wykonywania zawodu, który osoby te uzyskają w wyniku szkolenia.
W uzasadnionych przypadkach szkolenie może być poprzedzone skierowaniem na badania lekarskie lub psychologiczne finansowane z Funduszu Pracy.
Przy kierowaniu na szkolenie obowiązuje zasada równości w korzystaniu ze szkoleń bez względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, pochodzenie etniczne, narodowość, orientację seksualną, przekonania polityczne i wyznanie religijne lub przynależność związkową.
Starosta nie może refundować kosztów szkolenia osobie, która podjęła szkolenie bez uprzedniego skierowania otrzymanego z urzędu pracy.
Prawa osoby skierowanej na szkolenie:
Osobie niepełnosprawnej poszukującej pracy niepozostającej w zatrudnieniu w okresie odbywania szkolenia, na które została skierowana przysługuje stypendium w wysokości 120% zasiłku pod warunkiem, że miesięczny wymiar godzin szkolenia wynosi nie mniej niż 150 godzin miesięcznie. W przypadku niższego miesięcznego wymiaru godzin szkolenia wysokość stypendium ustala się proporcjonalnie.
Stypendium nie przysługuje osobie niepełnosprawnej poszukującej pracy niepozostającej w zatrudnieniu, jeżeli w okresie odbywania szkolenia przysługuje jej z tego tytułu inne stypendium, dieta lub innego rodzaju świadczenie pieniężne w wysokości równej lub wyższej niż stypendium.
Skierowany przez starostę na szkolenie, w przypadku podjęcia zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności gospodarczej w trakcie szkolenia, ma prawo do ukończenia tego szkolenia bez konieczności ponoszenia kosztów szkolenia za okres, w którym podjął zatrudnienie.
Osobie niepełnosprawnej poszukującej pracy niepozostającej w zatrudnieniu skierowanej przez starostę na szkolenie, która w trakcie szkolenia podjęła zatrudnienie, inną pracę zarobkową lub działalność gospodarczą przysługuje stypendium w wysokości 20% zasiłku niezależnie od wymiaru godzin szkolenia, od dnia podjęcia zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności gospodarczej do dnia zakończenia szkolenia. Od stypendium tego nie są odprowadzane składki na ubezpieczenie społeczne.
Starosta może finansować koszty przejazdu lub koszty zakwaterowania i wyżywienia związanych z udziałem w szkoleniu.
Osobom skierowanym na szkolenie przez starostę, z wyjątkiem osób posiadających z tego tytułu prawo do stypendium, przysługuje odszkodowanie z tytułu ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków powstałych w związku ze szkoleniem oraz w drodze do miejsca szkolenia i z powrotem, wypłacane przez instytucję ubezpieczeniową, w której osoby te zostały ubezpieczone.
Obowiązki osoby skierowanej na szkolenie:
Regularne uczęszczanie na zajęcia kursu, systematyczne realizowanie programu i przestrzeganie regulaminu obowiązującego w jednostce szkolącej oraz przystąpienie do egzaminu kończącego szkolenie, który jest integralną częścią szkolenia.
Każdorazowe usprawiedliwianie nieobecności na zajęciach szkoleniowych poprzez przekładanie dokumentu usprawiedliwiającego nieobecności - w przypadku choroby usprawiedliwieniem jest zaświadczenie ZUS ZLA.
Niezwłoczne przedstawienie w PUP świadectwa ukończenia szkolenia.
Osoba, która z własnej winy nie ukończyła szkolenia, jest zobowiązana do zwrotu kosztów szkolenia z wyjątkiem sytuacji, gdy powodem nieukończenia szkolenia było podjęcie zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności gospodarczej.
Przez koszt szkolenia rozumie się:
uprzednio uzgodnioną należność przysługującą instytucji szkoleniowej,
koszt ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków w przypadku osób nieposiadających prawa do stypendium,
koszty przejazdu, a w przypadku gdy szkolenie odbywa się w miejscowości innej niż miejsce zamieszkania, także koszty zakwaterowania i wyżywienia,
koszty badań lekarskich i psychologicznych wymaganych w przepisach odrębnych,
koszty egzaminów umożliwiających uzyskanie świadectw, dyplomów, zaświadczeń, określonych uprawnień zawodowych lub tytułów zawodowych oraz koszty uzyskania licencji niezbędnych do wykonywania danego zawodu.
Podstawa prawna: - Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jednolity Dz. U. z 2018 r., poz.1265 z późn zm.) - Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 14 maja 2014 r. w sprawie szczegółowych warunków realizacji oraz trybu i sposobu prowadzenia usług rynku pracy (Dz. U. z 2014r., poz. 667) - Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2018 r., poz. 511 z późn. zm.)
